Tužan dan za fudbal: Preminuo legendarni fudbaler i trener Dinama iz Zagreba
Fudbalski svijet oprostio se od Rudolfa Belina, jednog od najvećih fudbalera u istoriji Dinama iz Zagreba i bivšeg reprezentativca Jugoslavije, koji je preminuo nakon duge i teške bolesti, samo dan prije svog 83. rođendana.
Belin je bio sinonim za klasu, mirnoću i sportsko poštenje, a njegovo ime ostaje duboko urezano u istoriju zagrebačkog kluba s Maksimira.
Zvonko sa Maksimira – simbol zlatne ere Dinama
Belin je dres Dinama nosio od 1959. do 1970. godine, odigravši skoro 200 utakmica za “Modre”. U tom periodu osvojio je tri trofeja Kupa i bio jedan od ključnih stubova odbrane generacije koja je stvorila temelje evropske prepoznatljivosti Dinama.
Nakon uspješne karijere u Zagrebu, karijeru je završio u belgijskom Beerschotu, gdje je nastupao do 1972. godine.
https://www.facebook.com/plugins/post.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fdinamo%2Fposts%2Fpfbid027eBpkcL4sCZnvGY2WfMUYgzxtUpYbna3FLMcH3Ys5FgM92H8ok1tJTQ7vDxAug22l&show_text=true&width=500
Reprezentativna karijera i doprinos državnom timu
Belin je od 1963. do 1969. nosio dres reprezentacije SFR Jugoslavije, za koju je zabilježio 29 nastupa i postigao šest golova, što je izuzetno rijetko za defanzivca tog vremena.
Bio je poznat po taktičkoj inteligenciji, mirnoći u igri i izuzetnom osjećaju za prostor, što ga je činilo jednim od najkompletnijih defanzivaca svoje generacije.
Trenerski put i međunarodno iskustvo
Po završetku igračke karijere, Belin je diplomirao na Fakultetu za fizičko vaspitanje u Zagrebu, a potom se posvetio trenerskom pozivu.
U tri navrata bio je trener Dinama, a iskustvo je sticao i u inostranstvu – između ostalog, kao trener Croatije iz Toronta i selektor reprezentacije Iraka.
Njegov rad obilježila je posvećenost razvoju mladih igrača i insistiranje na disciplini, čime je ostavio trag i van granica Hrvatske.
Porodična tragedija i naslijeđe Belinovog imena
Starije generacije ljubitelja fudbala pamte i njegovog brata Bruna Belina, legendarnog fudbalera Partizana, koji je od 1951. do 1962. odigrao više od 200 utakmica za crno-bijele.
Bruno je tragično poginuo u saobraćajnoj nesreći, zajedno sa saigračem Čedomirom Lazarevićem, vaterpolistom Borisom Škanatom i fudbalerom Vladimirom Josipovićem iz Radničkog.
U znak sjećanja, omladinska škola FK Partizan nosi ime “Belin-Lazarević-Nadoveza”, u čast poginulih sportista i Brankа Nadoveze, koji je stradao nekoliko godina kasnije.
Sjećanje na gospodina fudbala
Rudolf Belin ostat će zapamćen kao jedan od najplemenitijih likova jugoslovenskog fudbala – veliki igrač, trener i čovjek.
Njegov doprinos Dinamu i reprezentaciji Jugoslavije ostaje neizbrisiv, a poštovanje koje uživa među starijim navijačima najbolje govori o veličini čovjeka koji je živio fudbal.
